ناخنک[1] و پینگوکولا[2]

ناخنک به رشد یک بافت در قرنیه (پنجره شفاف جلوی چشم) و و ملتحمه (غشای نازکی که بخش سفیدی چشم (صلبیه) را می پوشاند) گفته می شود.

هر دو نوع رشد بافت ناشی از خشکی چشم و عناصر محیطی مثل باد، غبار و نور فرابنفش (UV) هستند.

تفاوت بین ناخنک و پینگوکولا چیست؟

ناخنک رشد بافت گوشتی در ملتحمه است که بر روی قرنیه گسترش پیدا می کند. این رشد ممکن است کوچک باقی بماند یا به اندازه کافی بزرگ شود که در دید اختلال ایجاد کند.

پینگوکولا یک لکه یا برجستگی زرد در ملتحمه است که اغلب در نزدیک ترین سمت به بینی دیده می شود. پینگوکولا یک تغییر در بافت طبیعی است که باعث رسوب پروتیین، چربی یا کلسیم می شود. پینگوکولا شبیه به پینه روی پوست است.

نشانه های ناخنک و پینگوکولا می تواند دامنه ای از ملایم تا جدی را در بر بگیرد که برخی از آنها عبارتند از:

• قرمزی یا التهاب به ویژه هنگام رشد ناخنک
• دید تار
• تحریک
• خشکی
• خارش
• سوزش
• احساس شن در چشم
• احساس وجود جسم خارجی در چشم

ناخنک