هر کودکی که به دنیا می آید می تواند با مشکلات مختلف بینایی مواجه باشد که مهم ترین آنها عبارتند از: عدم تشکیل چشم یا تکامل نیافتن آن، عدم تشکیل یک یا هر دو پلک، بسته بودن مجرای اشکی و تشکیل توده های عروقی در اطراف چشم یا روی پلک ها که در هر کدام از این موارد نوزاد باید به مرکز چشم پزشکی ارجاع داده شود.
این تمام ماجرا نیست زیرا بعضی مسائل در هفته ها و ماه های بعد از تولد مشخص می شود؛ از جمله: بسته بودن مجرای اشکی.
همانطور که قبلاً هم اشاره کردیم اشک از حداقل دو هفته بعد از تولد شروع به ترشح می کند و بعد از سه تا چهار هفته اگر والدین متوجه شدند یک چشم بچه پر اشک است باید به چشم پزشک مراجعه کنند. علاوه بر این ممکن است والدین دو تا سه ماه پس از تولد ببینند چشم نوزادشان درشت شده است که در این صورت نیز می بایست در اسرع وقت به چشم پزشک مراجعه شود. لازم به یادآوری است تمام نوزادان در همان مرکز درمانی که متولد می شوند توسط همکاران پزشک اطفال معاینه شده و چنانچه آب مروارید مادرزادی داشته باشند بلافاصله ارجاع داده می شوند.
اکسیژن درمانی هم می تواند در پاره ای از موارد مشکلاتی برای شبکیه نوزادان ایجاد کند. بچه هایی که به هر دلیل تحت اکسیژن درمانی قرار می گیرند تا سه ماه اول باید هر ماه معاینه شوند و چنانچه مشکلی داشته باشند درمان آنها ادامه می یابد و در صورت نیاز و به تشخیص چشم پزشک ممکن است از روش های دیگری نظیر جراحی و لیزرتراپی نیز استفاده شود.
بعضی از داروهای ضد تشنج هم روی تشکیل عصب چشم نوزادان اثر می گذارد. دیابت مادر در دوران بارداری از دیگر مواردی است که تکامل چشم فرزند را تحت تاثیر قرار می دهد و این در حالی است که اثر سیگار و الکل نیز در ایجاد عارضه های بینایی نوزادان کاملاً به اثبات رسیده است و می بایست مادران قبل از دوره بارداری به این موارد توجه ویژه ای داشته و با عدم مصرف اینگونه مواد از بروز مشکلات آتی برای فرزندشان پیشگیری کند.
دکتر رضا عرفانیان سلیم، فوق تخصص اکولوپلاستیک و استرابیسم
