عفونتهای چشمی انواع مختلفی دارند. دسته اول عفونت هایی است که از محیط به فرد منتقل می شوند، دسته دوم عفونت هایی که از مراکز درمانی پس از عمل یا اقدامات چشم پزشکی ایجاد می شود. دسته سوم نیز عفونت قرنیه نام دارد.
عفونت های دسته دوم بسیار اندک هستند و به شکل داخلی چشمی پس از عمل جراحی آب مروارید یا اعمال شبکیه ایجاد می شوند. هم چنین نوع دیگری از آنها به شکل سطحی بعد از عمل لیزیک مشاهده می شود.
همان طور که گفته شد این عفونت ها اگر چه شیوع کمتری دارند اما شدت، میزان آسیب و روند درمان آنها سخت تر است و بیمار در این وضعیت می بایست تحت مراقبت های جدی درمانی قرار بگیرد. در چنین حالتی با صلاحدید چشم پزشک درمان دارویی به وسیله آنتی بیوتیک ها یا عمل جراحی ثانویه برای فرد مبتلا تجویز می شوند. برای تشخیص این دسته از عفونت ها می بایست از محل عارضه نمونه برداری شده تا پس از بررسی نتایج به دست آمده بهترین روش درمانی پیشنهاد شود.
نوع بسیار شایع عفونت های چشمی از جامعه به فرد منتقل می شوند و اثر آنها معمولا روی سطح خارجی چشم نظیر پلک ها یا ناحیه ملتحمه است. این عفونت به سبب تماس مستقیم دست آلوده با چشم یا حضور در استخر ایجاد شده و افراد زیادی ممکن است به آن مبتلا شوند.
آخرین موردی که در ابتدای مطلب به آن اشاره کردیم، عفونت های قرنیه است که در اثر بکارگیری نادرست لنزهای تماسی، زخم چشم، خشکی چشم یا استفاده مشترک لنز ظاهر می شود. در چنین حالتی فرد مبتلا باید در مرکز درمانی بستری شده و از محل عفونت نمونه برداری شود. فراموش نکنید درمان در این قسمت سخت و زمان بر است.
ساده ترین راه پیشگیری از عفونت های چشمی شست وشوی منظم دست و صورت است. این عادت را به کودکان تان بیاموزید و به آنها یادآوری کنید هیچ گاه به چشم های خود دست نزنند.
