روزی همه افراد نیاز به وسایل کمک بینایی را احساس می کنند؛ به همین دلیل باید کلینیک های کم بینایی در مراکز چشم پزشکی دایر شود.
اصل مهم در کلینیک های کم بینایی کار تیمی است؛ زیرا این فرایند به تنهایی از عهده یک اپتومتریست یا چشم پزشک برنمی آید و آنها به تنهایی نمی توانند یک کلینیک قابل قبول کمک بینایی را دایر و اداره کنند. در قدم نخست باید محیط مناسبی از هر نظر ایجاد و تجهیزات و امکانات کافی با توجه به شرایط بیماران و براساس موقعیت های متفاوت به خدمت گرفته شود. افرادی که وسایل کمک بینایی برای آنان تجویز می شود، نیازمند پیگیری های منظم هستند و نباید به دلیل مشکلات اقتصادی و بینایی رها شوند. هزینه کلینیک ها و ابزارهای کمک بینایی نیز باید مقرون به صرفه باشد تا بیمار بتواند آنها را پرداخت کند. البته در بیشتر کشورها بیمه ها خدمات کمک بینایی را تحت پوشش قرار داده اند که در نتیجه مشکلات مالی افراد کم بینا برای تهیه این وسایل کاهش می یابد.
همان طور که ذکر شد در یک کلینیک کم بینایی استاندارد، علاوه بر قابلیت های محیطی و سخت افزاری، حضور عواملی مانند روان شناس، مهندس مکانیک، مهندس پزشکی، متخصص توانبخشی و حتی کارشناس مسایل تجاری در کنار اپتومتریست و چشم پزشک تاثیرات سودمندی دارد و به ایجاد شرایط مطلوب کمک شایانی می کند.
امروزه وسایل کمک بینایی اعم از الکترونیکی، اپتیکی و الکترواپتیکی در انواع مختلف تولید و در کلینیک های پیشرفته کم بینایی در دسترس بیماران قرار دارد؛ متاسفانه برخی از این دستگاه ها با وجود قابلیت های بالا، گران قیمت هستند و تامین آنها برای همه افراد امکان پذیر نیست. امیدواریم با حمایت بیمه ها این چالش برطرف شده تا گامی موثر برای بهبود کم بینایی در کشور برداشته شود.
دکتر ابراهیم جعفرزاده پور، اپتومتریست
