پوست همه ما با افزایش سن تغییرات قابل توجهی پیدا می کند. رطوبتش کم می شود؛ چربی های زیر پوست تحلیل می رود و پروتئین های کلاژن و الاستینی که انعطاف پذیری و شادابی پوست را تامین می کنند، با تغییرات قابل توجهی روبرو می شوند. علاوه بر اینها مصرف دخانیات نیز باعث پیری زودرس شده و علاوه بر آثار مخرب قلبی و عروقی موجب آسیب دیدگی شبکه خون رسانی زیر لایه های پوستی می شود. اما چه روشی برای جبران یا کاهش این تغییرات وجود دارد؟
روش هایی که این تغییرات را تاحدودی کاهش می دهند به دو نوع جراحی و غیرجراحی تقسیم می شوند. البته قرار نیست سن کسی را جوان تر کنیم یا فرد جوانی را پیرتر نشان دهیم. در واقع ما ظاهر افراد را زیباتر می کنیم و تا حدودی جنبه های ناخوشایند پیری را کاهش می دهیم. در روش جراحی، این کار با تزریق مواد بوتاکس و دیسپور که در کشور ما مجوز استفاده دارند انجام می شود.
بوتاکس، عضلات اطراف چشم ها را ضعیف تر می کند و از ایجاد چروک های ناشی از انقباض های دائمی عضلات می کاهد و بعضی از چروک های ناحیه پیشانی بین دو ابرو و گوشه چشم ها را نیز برطرف می کند. البته اثرات این دارو موقت است و بعد از 3 تا 4 ماه از بین می رود و نیاز به تکرار دارد. در بعضی افراد تکرار مرتب و طولانی مدت دارو منجر به کاهش چین ها می شوند.
اما روش غیرجراحی چطور؟ پاسخ ساده است، زیرا در این روش از ژل یا فیلر ها استفاده می شود که باعث کاهش برآمدگی ها، گودی ها و فرورفتگی ها خواهد شد. با این کار می توانیم تا حدودی بعضی از فرو رفتگی ها و زوایای تند را پر کنیم. روش دیگر هم تزریق چربی است که از قسمت های مختلف بدن برداشته و به ناحیه مورد نظر تزریق می شود.
نکته آخر اینکه، هر فردی مشخصات فیزیولوژیکی و آناتومیک منحصر به خودش را دارد؛ اگر تصور کنیم دوست، همسایه یا فامیل ما اقدامی کرده و برای ما هم باید همان اقدام انجام شود، اشتباه است. یادمان باشد حتی افرادی با سن، محیط جغرافیایی و سلامتی برابر، به اقدامات متفاوتی احتیاج دارند.
به قلم:
دکتر رضا عرفانیان سلیم، جراح ترمیمی چشم و فلوشیپ انحراف های چشمی
