بیماری فشارخون که به صورت فشار دیاستولی بالای 90 و یا فشار سیستولی بالای 140 میلی‎متر جیوه تعریف می شود باعث تغییرات گسترده و پیچیده ای در عروق بدن می شود. از آنجا که شبکیه تنها عضوی از بدن است که عروق آن به صورت مستقیم قابل مشاهده می باشد، ممکن است قبل از آنکه عوارض فشارخون در سایر اعضای بدن پدیدار شود بتوان آن را از طریق رگ های شبکیه تشخیص داد. بنابراین اگر چشم پزشک فقط با معاینه چشم به شما گفت که احتمالاً مبتلا به فشارخون هستید تعجب نکنید.

فشارخون بالا به خصوص به صورت مزمن باعث تنگ شدن تدریجی سرخرگ های شبکیه می شود که در مراحل اولیه ممکن است چندان قابل تشخیص نباشد، اما به تدریج با پیشرفت بیماری و تنگی سرخرگ ها شدیدتر می شود. 

در موارد پیشرفته تر علاوه بر تنگ شدن شریان ها ممکن است دیواره شریان در برخی نقاط به صورت موضعی دچار اسپاسم شود و ظاهر نامنظمی پیدا کند. 
در مراحل بعدی، خونریزی های کوچک در شبکیه اتفاق می افتد به علاوه ممکن است موادی از داخل عروق به داخل شبکیه نشت کند و به صورت لکه های سفید روی شبکیه ظاهر شود. 

در فشارخون بسیار بالا ممکن است علاوه بر عوارض فوق، ورم سر عصب بینایی نیز اتفاق بیافتد. باید توجه داشت فشارخون در این حد بسیار خطرناک است و ممکن است منجر به سکته قلبی یا مغزی شود. بنابراین فرد مبتلا باید به سرعت در بیمارستان تحت مراقبت های خاص درمانی قرار بگیرد. البته لازم به ذکر است که این عوارض فشارخون هیچکدام تغییر محسوسی در بینایی فرد ایجاد نمی کند؛ به علاوه در صورت درمان مناسب فشارخون، این تغییرات به تدریج به‎حالت معمول بازگشته و شبکیه ظاهر عادی پیدا می کند.

بهترین درمان

درمان اصلی مبتلایان به عوارض چشمی فشارخون، درمان بیماری فشارخون است. معمولاً در صورت درمان مناسب، تغییرات شبکیه پس از مدتی برطرف می شود و درصورتی‎که معاینه چشم پس از دوتا سه ماه تکرار شود، شبکیه ظاهر طبیعی خواهد داشت. پس به یاد داشته باشیم، معاینه شبکیه وسیله خوبی برای ارزیابی کنترل مناسب فشارخون است.