* جراحی پلک فوقانی
در جراحی پلک فوقانی (که برخی آن را جراحی زیبایی پلک فوقانی یا عمل جراحی افتادگی پلک می نامند) پوست اضافی، عضله و کیسه های چربی (که به صورت پف کردگی خصوصا در قسمت های داخلی تظاهر می کند)، بر اساس امکانات و انتخاب جراح توسط چاقوی جراحی، لیزر یا امواج رادیویی برداشته می شوند. به علاوه در صورتی که افتادگی پلک نیز وجود داشته باشد می توان آن را در حین عمل پلک فوقانی اصلاح کرد.
جراحی پلک فوقانی ( جراحی افتادگی پلک ) سبب بهبودی شکل و موقعیت پلک فوقانی می شود و اگر پوست اضافی یا افتادگی پلک باعث محدودیت میدان دید فرد شده باشد، آن را نیز برطرف می کند؛ این عوامل در مجموع ظاهری جوان تر به فرد می بخشد. همچنین با نظر جراح چشم پزشک می توان عمل جراحی بالا کشیدن ابرو را نیز همزمان با جراحی پلک فوقانی انجام داد.

* جراحی پلک تحتانی
در اغلب موارد جراحی پلک تحتانی (پلک پایینی) به منظور اصلاح پف زیر پلک ( پف پشت پلک ) انجام می شود. در برخی موارد دستیابی به هدف این جراحی تنها با برداشتن چربی های اضافی، در بعضی مواقع فقط با جا به جایی یا پخش چربی ها و گاهی هم با تلفیقی از هر دو روش حاصل می شود. جراحی پلک تحتانی در بیشتر موارد، با ایجاد برشی در پشت پلک تحتانی (در سمت ملتحمه) صورت می گیرد و در انتها هم نیازی به بخیه کردن نیست. در صورت وجود پوست اضافی و افتادگی پوست، جراح در زیر خط مژه ها برشی ایجاد کرده و از این طریق پوست و احیانا عضله اضافی را بر می دارد و محل برش را با بخیه های ظریف می دوزد. در جراحی پلک تحتانی نیز می توان از لیزر یا امواج رادیویی استفاده کرد. مزیت استفاده از لیزر و امواج رادیویی بستن هم زمان عروق خونریزی دهنده در هنگام برداشتن بافت است که احتمال خونریزی حین و پس از عمل و خطرات احتمالی آن را کاهش می دهد.