معمولا جراحی به صورت سرپایی انجام می شود و نیازی به بستری شدن ندارد و تقریبا همیشه جراحی با بی حسی موضعی انجام می شود. در موارد بسیار استثنایی بسته به وضعیت بیمار و در صورت صلاحدید پزشک، ممکن است جراحی تحت بیهوشی عمومی انجام شود.

* جراحی پلک فوقانی

در جراحی پلک فوقانی، پوست اضافی، عضله و کیسه های چربی (که به صورت پف کردگی خصوصا در قسمت های داخلی تظاهر می کند)، بر اساس امکانات و انتخاب جراح توسط چاقوی جراحی، لیزر یا امواج رادیویی برداشته می شوند. به علاوه در صورتی که افتادگی پلک نیز وجود داشته باشد می توان آن را در حین عمل اصلاح کرد.

جراحی پلک فوقانی باعث بهبودی شکل و موقعیت پلک فوقانی شده و اگر پوست اضافی یا افتادگی پلک باعث محدودیت میدان دید شده باشد، آن را نیز برطرف می کند و در مجموع ظاهری جوان تر به فرد می بخشد. می توان عمل جراحی بالا کشیدن ابرو را نیز همزمان با جراحی پلک فوقانی انجام داد.

* جراحی پلک تحتانی

در اغلب موارد جراحی پلک تحتانی به منظور اصلاح پف زیر پلک انجام می شود. در برخی موارد این نتیجه با برداشتن چربی های اضافی، در برخی موارد فقط با جابه جایی یا پخش آن ها و گاهی با تلفیقی از هر دو روش به دست می آید. در بیشتر موارد، عمل با ایجاد برشی در پشت پلک تحتانی (در سمت ملتحمه) صورت گرفته و در انتها نیازی به بخیه کردن نیست. در صورت وجود پوست اضافی و شلی پوست، در زیر خط مژه ها برش داده شده و از این طریق پوست و احیانا عضله اضافی برداشته می شوند و محل برش با بخیه های ظریف دوخته می شود. در جراحی پلک تحتانی نیز می توان از لیزر یا امواج رادیویی استفاده کرد. مزیت استفاده از لیزر و امواج رادیویی بستن هم زمان عروق خونریزی دهنده حین برداشتن بافت است، در نتیجه احتمال خونریزی حین و پس از عمل و خطرات احتمالی آن را کاهش می دهد.