بیشترین اثر آلودگی هوا بر چشم ها از طریق ترکیبات موجود در هوای آلوده از جمله گوگرد و فلزات سنگین است که این ترکیبات می توانند مستقیماً بر اشک چشم اثر بگذارند.
اشک مانند یک لایه محافظت کننده چشم عمل می کند. اثرات این مواد بر اشک چشم موجب برهم زدن لایه طبیعی اشک می شود. اشک انسان از سه لایه اصلی چربی غدد مترشحه لبه پلک، غدد آب و منیسک تشکیل می شود. مواد آلوده کننده می توانند اثر محافظتی اشک روی سطح چشم را از بین ببرند.
با حساس شدن چشم، سلول های اصلی کره چشم آسیب خواهند دید و سلول های دفاعی بدن در آنجا جمع شده و موجب سوزش، خارش و قرمزی در سطح چشم می شوند. از سوی دیگر این مواد آلوده به طور مستقیم موجب اختلال غدد چربی لبه پلک خواهند شد و باعث کاهش ترشح و تشکیل مواد غیرطبیعی در غدد چربی پلک می شوند.
اگر دارای بیماری خاص چشمی هستید ترکیبات موجود در هوای آلوده مشکلات بیشتری برایتان ایجاد می‌کند. در افرادی که به بیماری های ویروسی چشمی مبتلا هستند این مواد می توانند بر سلول های دفاعی بدن تاثیر زیادی بگذارند و موجب عفونت های چشمی شوند.
اثرات دیگری که آلودگی هوا به طور غیرمستقیم بر چشم می گذارد، التهاب مجاری تنفسی فوقانی و سینوس ها است که در نتیجه آن درد چشم ظاهر می شود. گودی و کبودی دور چشم، ریزش مژه ها و خارش و سوزش سطح قرنیه عارضه های دیگری هستند که در طولانی مدت ظاهر می شوند.
بهترین راه حل آن است که افراد کمتر در معرض آلودگی هوا قرار گیرند و هنگام خروج از منزل عینک آفتابی در روز استفاده کنند و زمان بازگشت به منزل حتماً با آب و صابون یا شامپوی بچه رقیق شده صورت و پلک های فوقانی و تحتانی خود را کاملاً شست و شو دهند.
