برای اینکه چشم های من و شما خوب ببینند، باید امواج نورانی که به چشم مان می رسد، پس از عبور از قرنیه و عدسی و شکسته شدن، درست روی لکه زرد شبکیه متمرکز شوند. در این حالت، تصویری واضح از طریق عصب بینایی به مغز فرستاده شده و ما اشیاء را می بینیم.

عیب انکساری موقعی بروز می کند که تصویر اشیاء به دلیل اختلال در شکست نور، روی شبکیه تشکیل نشود.

نکته مهم در این مورد آن است که هرچند اغلب مردم به عیوب انکساری، بیماری های چشمی می گویند، اما این حالات تنها نوعی اختلال در بینایی است و از نظر علمی بیماری محسوب نمی شود.

متداول ترین عیوب انکساری، نزدیک بینی، دوربینی، آستیگماتیسم و پیرچشمی هستند.

خوب است بدانید 25 درصد از مردم دنیا دچار درجاتی از نزدیک بینی هستند که معمولاً ارثی است. نزدیک بینی از دوران کودکی آغاز می شود و در دوران نوجوانی پیشرفت می کند.

دوربینی اما نسبت به نزدیک بینی شیوع کمتری دارد؛ در کودکان شایع تر است و ممکن است با افزایش سن از شدت آن کاسته می شود؛ اما در سنین پیری، شیوع آن دوباره افزایش می یابد.