دکتر سید حسن هاشمی مهمان بچه های کــار شد؛ بچه هایی که در ســـالن همـــایش هـــای رازی جشنی برپا کرده بودند به نام «کارنامه»، برای گرفتن نمره های خوب و عالی. دکتر هاشمی در آن شب خبر خوبی برای بچه ها و خانواده های شان داشت؛ «دولت با تعیین بیمارستان های معین، 95 درصد هزینه بستری این گروه را تقبل می کند.»
پدیده کودکـــان کـــار منحصـر به یک کشــــور یا یک منـطـقــه خـاص نمی شـود. امروزه این مـعـضـــل در اغلـــب کشورهای جهان دیده می شود و البته بیشتر در کشورهای در حال توسعه. برخی از این کودکان در برابر کاری که می کنند حتی مزدی نمی گیرند؛ تنها یک سرپناه می خواهند یا غذایی بخور و نمیر.
بازماندن از رشد طبیعی جسمی و روانی، انواع آسیب های، روحی و جسمی و شرایط نامطلوب تغذیه و بهداشت در کنار انجام کارهای خطرناک و سنگین، داشتن یک زندگی سالم را از این کودکان سلب می کند.
در ایران، وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و به ویژه سازمان بهزیستی و شهرداری ها در این زمینه وظیفه دارند و باید پاسخگو باشند. اما باید آن نگاه قدیمی را اصلاح کرد که دولت هست؛ پس من وظیفه ای ندارم. امروزه در همه کشورها، سازمان های مردم نهاد، واسطه گروه های آسیب پذیر و خیرین جامعه هستند.
رسانه ها هم باید به صورت جدی به میدان بیایند. در همه موارد و به ویژه چنین موضوعاتی، کار فرهنگی و اطلاع رسانی صحیح بسیار مهم است.
کشورهای دیگر هم با کمک نهادهای مدنی و البته حمایت دولت توانسته اند این وضعیت را تا حد زیادی سامان دهند.
البته همیشه باید منطقی هدف گذاری کرد. چنین مشکلاتی هیچ گاه و در هیچ کشوری یک شبه و یک ماهه و یک ساله حل نشده و نخواهد شد.