چهل روز گذشت. نه اشک‎ها در چشم دوام آوردند، نه حرف‎ها بر زبان! روایت درد، آسان نیست. خاکهای بیابان می‎دانند که سیلی آفتاب یعنی چه؟ تشنگی را باید از ریگ‎های ساحل پرسید تا بگویند آب به چه می‎ارزد.

روزگار این چنین نخواهد ماند                            دولتِ ظالــمـیـن نخواهد ماند

قرن‎هـا مـی‎روند و مــی‎آیند                              پرچمت بر زمین نخواهد ماند