بیماران دیابتی باید زیر نظر پزشک غدد ، متخصص تغذیه و چشم پزشک به طور مستمر معاینه شوند. آنها باید در گروه ها و انجمن های مختلفی شرکت داشته و اطلاعات خود را به طور منظم در کنار معاینه های دوره ای ارتفا دهند. 

در سال های اول و دوم دیابت، عوارض چشمی در حد میکروسکوپی و جزیی است و ما انتظار مشاهده آثار شدید را نداریم اما با گذشت 5 تا 10 سال این عوارض قابل مشاهده بوده و باید به موقع اقدامات مربوط به پیشگیری و درمان انجام شود. عوارض شدید بیشتر در افرادی است که سال ها از دیابت آنها می گذرد و به موقع معاینه های دوره ای را انجام نداده اند. در مطالعات اپیدمیولوژی یا «همه گیر شناسی» ثابت شده هر چقدر فرد بهتر بتواند قند خون، چربی خون، فشارخون و هموگلوبین A1C یا «شاخص متوسط میزان قند در سه ماه گذشته» را به دقت انداز ه گیری کنند به همان نسبت از عوارض عروق کوچک و در نتیجه ورم ناحیه لکه زرد نیز پیشگیری کرده اند.

در افراد نوع دوم اختلال کمتری مشاهده می شود و در بیماران نوع اول اختلال ها بیشتری است. در گروه اول رژیم گرفتن و کاهش وزن بسیار اهمیت دارد و با کاهش چربی مشکلات آنها برطرف می شود. بیماران دیابتی نوع2 به محض مشاهده نشانه های بیماری باید به چشم پزشک مراجعه کنند تا به صورت دقیق معاینه شوند. در بعضی بیماران، دیابت به شکل پنهان وجود دارد و افراد از ابتلا به آن بی اطلاع هستند. چشم پزشک پس از معاینه دقیق ته چشم بیمار تصمیم گیری های لازم را انجام می دهد و قرار معاینه های بعدی را می گذارد. به طور کلی بیماران دیابتی باید مرتب تحت نظر باشند و به توصیه ها عمل کنند.

جالب اینکه بعضی بیماران بعد از مراجعه به چشم پزشک از دیابتی بودن خود مطلع می شوند. این همان دیابت پنهان است که بعد از مشاهده خونریزی در ته چشم و شکل گیری رگ های اضافی تشخیص داده می شود.